W napisanym w 1995 roku artykule The Dead Media project. A Modest Proposal and a Public Appeal Bruce Sterling pisze, że nowe media odchodzą do lamusa w tak szybkim tempie, że możemy wręcz mówić o „cyfrowym rozkładzie“ (digital decay), ponieważ media cyfrowe starzeją się znacznie szybciej niż wcześniejsze generacje mediów analogowych. Wydaje się, że jest to właściwy moment na podjęcie refleksji nad mediami analogowymi, ponieważ wiele nośników, takich jak płyta winylowa, kaseta magnetofonowa czy kaseta wideo istnieje jeszcze fizycznie, natomiast za kilka lat wiele z nich zostanie wyrzuconych na śmietnik lub staną się wyrwanymi z kontekstu przedmiotami kolekcjonerskimi. Za punkt wyjścia do rozważań zawartych w artykułach chcielibyśmy obrać obiekty/przedmioty (medialne), wokół których konstruowane są narracje, nowe praktyki, a nawet społeczne fantazmaty związane z ich potencjałem, przeznaczeniem i (często nieoczywistymi) zastosowaniami w praktykach życia codziennego oraz w sferze działalności artystycznej (Joanna Walewska, Dariusz Brzostek).