SZOP z SZOPY
il. Marcelina Jarnuszkiewicz
SZOPY i SZOPY zawdzięczamy naszym zachodnim sąsiadom: i SZOPĘ, i SZOPA zapożyczyliśmy z języka niemieckiego, ale nie jednocześnie. SZOPA pojawiła się w polszczyźnie już we wczesnym średniowieczu (z ówczesnego niemieckiego schopfe, dziś Schuppen), natomiast SZOP jest znacznie młodszy: najpierw Kolumb musiał odkryć Amerykę, żeby Europa mogła odkryć SZOPA i jego cenne futro. Dawne niemieckie słowo Schupp ‘szop’ pochodziło od czasownika schuppen ‘oczyszczać z łusek, wyłuskiwać’, bo szopy znane są z tego, że zręcznymi łapkami skwapliwie oczyszczają pokarm przed zjedzeniem. To międlenie łapkami, ale połączone z namaczaniem, dało początek nazwie gatunkowej szopa w wielu językach: dzisiejszy niemiecki szop to Waschbär, czyli „piorący miś” – tak jak polski SZOP PRACZ.
Źródło: [SEJP Bor, 605; SEJP Br, 551-552; WSNP, II, 417]