Najpopularniejsza, najchętniej kupowana i najczęściej spotykana w domach choinka to ŚWIERK. Ogólnopolski ŚWIERK i podhalański (i nie tylko podhalański) SMREK to dwa różne warianty fonetyczne tego samego prasłowiańskiego słowa. (Piszemy: nie tylko podhalański, bo formy SMREK i SMEREK spotyka się od Śląska Cieszyńskiego po Podkarpacie). Prasłowiańskie *smṛkъ w różnych językach i dialektach słowiańskich przekształciło się w różne postaci: bułgarskie смърч [smy rč], serbskie i bośniackie smrča, chorwackie i słoweńskie smreka, czeskie smrk, słowackie smrek, polskie ogólne ŚWIERK i polskie regionalne SMREK. Podhalański SMREK to najprawdopodobniej pożyczka słowacka, ogólnopolski ŚWIERK to ciekawe pod względem fonetycznym przekształcenie miękko wymawianej nagłosowej grupy spółgłoskowej sm’- / śḿ- w miękką śẃ-. Ciekawe jest również to, że ŚWIERK wcale nie był kiedyś ŚWIERKIEM – w staropolszczyźnie w zależności od regionu oznaczał albo świerk, albo modrzew.

Źródło:

[SJP PWN; SO PWN; NSPP; WSPP; SEJP Bor, 622-623]