ANI DUDU!
il. Karolina Sroka

Kiedy nikt, ale to nikt nie może się o czymś dowiedzieć, kiedy o czymś należy milczeć albo kiedy ktoś nie jest w stanie wykrztusić z siebie ani słowa – na jakiś temat lub w ogóle, wtedy używamy określeń CICHO SZA! albo ANI DUDU, albo ANI MRU-MRU. Trzeba zapamiętać ich pisownię: CICHO SZA to dwa osobne wyrazy; w połączeniu ANI DUDU, akcentowanym na ostatnią sylabę [ani-du-DU], dwusylabowe DUDU zapisujemy jako jedno słowo bez dywizu; w połączeniu ANI MRU-MRU, złożonym z partykuły i dwóch połączonych wykrzykników, stosujemy dywiz pomiędzy wykrzyknikami. Dlaczego piszemy DUDU, ale MRU-MRU? Dlatego że nie używamy pojedynczego „du”, żeby oddać słownie dudnienie, używamy natomiast pojedynczego MRU, żeby oddać słownie mruczenie.

Źródło:

[SO PWN; NSPP; WSPP; ESJP, I, 309-310]