Duża, poświęcona świeca, która używana jest podczas wielu uroczystości kościelnych, to GROMNICA. Słowo GROMNICA powstało od dwuwyrazowego połączenia GROMNA ŚWIECA. Przymiotnik GROMNY to nie „ucięty ogromny”, tylko inaczej ‘odgromny; odgromowy’. Wierzono bowiem, że GROMNICA ma moc odwracania gromów, tj. odpychania piorunów, chronienia domostw przed uderzeniem pioruna. Zapalone GROMNICE stawiano więc w oknach w czasie burzy, zapaloną GROMNICĘ stawiano także przy łożu umierającego, miała ona bowiem odpędzać siły nieczyste. Dzień, w którym GROMNICE poświęcane są w kościele, czyli święto Ofiarowania Pańskiego, inaczej nazywany był dawniej GROMNICE, później zaś – Matki Boskiej Gromnicznej.
Źródło: [SJP PWN; USJP; ESJP, I, 481-482]