Niestety z uwagi na dyskrecję i paniczny lęk przed zepsuciem Państwu zaskoczeń, zabaw i tym podobnych elementów nie tylko rozrywki Mumio nie zdradza fabuły. Napomyka jedynie coś o warzywie i ojcu… Ojcu… Po dłuższych naleganiach Mumio wyjawia też słowa: matka, bracia, Sasaski, kredens, młyn, zupa, gra, problem, akademia szkolna. Dalej Mumio nie chce zdradzać, bo to przecież premiera i nie wolno. Przyciśnięte do muru jednak z bólem dodaje: wyrocznia, okop, worek sako, nocleg, żen, dyrektor Popławska, proso, wzmacniacz. Już żadną miarą Mumio nie chce nic dodać. Przyduszone jednak mocniej wydusza w końcu: ćma i pociąg.

Miłosz Rablewicz (krytyk teatralny): - To niemożliwe, że Mumiu uda się to zmieścić w jednym przedstawieniu, nie zgadzam się!

Twórcy o spektaklu: Tym razem spodziewamy się też wybuchów smutku i szeregu refleksji.

Jurek Mloewicz, operator dźwięku, światła i tylnej projekcji: Boję się tego spektaklu.

Anne Mirouille: - Coccinelle vole mais maximum 15km de distance! (zdanie za dużo zdradza, więc Mumio nie zgadza się na tłumaczenie i przeprasza, ale musi kończyć).

Narodowe Centrum Kultury jest współproducentem spektaklu.