Dawno, dawno temu, kiedy jeszcze słowo INDZIEJ było używane – i to samodzielnie, bez żadnych dodatków! – oznaczało ‘w innym miejscu, na inne miejsce’. W XV w. – odkąd jest notowane – miało krótszą postać INDZIE. Owo INDZIE pochodzi od prasłowiańskiego *jьnъde, które z kolei było przysłówkiem utworzonym od prasłowiańskiej postaci przymiotnika INNY, czyli *jьnъ. Należy zapamiętać, że po dziś dzień INDZIEJ nie zrosło się z zaimkami, które mu zawsze i wszędzie towarzyszą i jest zapisywane osobno, jako odrębny wyraz. Poprawnie piszemy więc: GDZIE INDZIEJ, KIEDY INDZIEJ, WSZĘDZIE INDZIEJ i NIGDZIE INDZIEJ – zawsze osobno, nigdy razem.

Źródło:

[NSPP; WSPP; SO PWN; SEJP Bor, 199]