Wypoczynek, miłe spędzanie czasu, oddawanie się temu, co się lubi, wspólne POGAWĘDKI – jednym słowem próżnowanie na różne sposoby – to wynalazek człowieka współczesnego. Dawniej powszechnie uznawaną cnotą były praca i pracowitość. Dlatego też tak miłe naszemu uchu i sercu słowo POGAWĘDZIĆ miało pierwotnie zupełnie inne znaczenie. Czasowniki GAWĘDZIĆ i POGAWĘDZIĆ są etymologicznie związane ze słowem GAWIEDŹ. GAWĘDZIĆ oznaczało pierwotnie ‘zachowywać się jak gawiedź’, czyli ‘krzyczeć, gadać bez potrzeby, hałasować, rozbijać się’, a więc ‘przeszkadzać w pracy’. I takie właśnie znaczenie: ‘przeszkadzać w pracy; niepotrzebnie zajmować czas’ było od XVII w. najpowszechniejsze. Dopiero przewartościowanie „zajmowania czasu” z niepotrzebnego w pożądane spowodowało ostateczną zmianę znaczenia: GAWĘDZIĆ i POGAWĘDZIĆ to dzisiaj ‘zajmować czas rozmową; spędzić pewien czas na miłej rozmowie; rozmawiać swobodnie, poufale’.
Źródło: [SJP PWN; USJP; SEJP Bor, 156]