Piszemy poprawnie tylko SUITA, ale wymawiać możemy na dwa sposoby: albo jako wyraz trzysylabowy, doliterowo, z wyraźnym [u], a więc: [su-i-ta] (akcentujemy środkową sylabę, czyli [i]), albo jako wyraz dwusylabowy, z francuska, z u niezgłoskotwórczym: [sui-ta] lub [słi-ta]. Obie postaci foniczne wyrazu SUITA są obecnie uważane za poprawne, drugą postać spotyka się nieco rzadziej. SUITA to w polszczyźnie zapożyczenie francuskie: fr. suite oznacza dosłownie ‘ciąg; szereg; następstwo’, a sama SUITA to cykliczny utwór instrumentalny – ‘utwór muzyczny złożony z kilku samodzielnych części o charakterze tanecznym, kontrastujących ze sobą pod względem charakteru, tempa i rytmu’. Mianem SUITY określany bywa również każdy uporządkowany zestaw partii instrumentalnych, powiązanych jedynie wspólnością tonacyjną lub naturalnie ze sobą kontrastujących.
Źródło: [SJP PWN; SWO; USJP; NSPP; WSPP; ISJP, II, 717; J. Jusiak, Glosariusz muzyczny]