Dlaczego WZIĄĆ, a nie „wziąść”?

Piszemy i mówimy poprawnie tylko WZIĄĆ – z samym ć na końcu. WZIĄĆ to bardzo stary czasownik pochodzący bezpośrednio od jeszcze starszego czasownika JĄĆ (dzisiaj już rzadko używanego i występującego tylko w jednym z dawnych znaczeń – ‘zacząć’). Na pierwszy rzut oka nie dostrzegamy JĄĆ w formie WZIĄĆ, ale wystarczy się lepiej wpatrzyć i zobaczymy, że WZIĄĆ to przedrostek WZ- + IĄĆ. WZIĄĆ, bo JĄĆ – nie ma tu miejsca na żadne „-ść”. Czasownik JĄĆ to ojciec bardzo licznej rodziny wyrazowej, wykorzystującej niemal wszystkie przedrostki czasownikowe: JĄĆ – UJĄĆ, OBJĄĆ, WZIĄĆ, PODJĄĆ, ODJĄĆ, ZDJĄĆ, WYJĄĆ, PRZYJĄĆ, PRZEJĄĆ, NAJĄĆ (i wynająć, i podnająć, i odnająć), ZAJĄĆ, POJĄĆ...
Źródło: [SEJP Bor, 209, 722; SJP PWN; USJP]