Ostatnie lata w naukach humanistycznych i społecznych przyniosły wzmożone zainteresowanie relacjami pomiędzy życiem ekonomicznym a życiem emocjonalnym. Jest to między innymi efekt tzw. zwrotu afektywnego, w ramach którego podkreśla się, że jednostka to nie tylko zbiór unikalnych przekonań i wartości, świadomość i ośrodek decyzyjny, racjonalny aktor kalkulujący każdą decyzję i usiłujący maksymalizować korzyści, zwierzę wytwarzające znaczenia i nadające światu sens – ale także ktoś, kto odczuwa, jest targany emocjami i usiłuje je okiełznać; ktoś, kogo działania to często efekt nieurefleksyjnionych afektów. Zainteresowanie emocjami pozwala dostrzec złożoność i wielowymiarowość człowieka, jego unikalność, a  także otwiera nowe możliwości spojrzenia na sposób  funkcjonowania społeczeństwa, przenikające je relacje władzy i strategie kontroli, które czynią nasze działania bardziej efektywnymi w wypełnianiu funkcji niezbędnych dla trwania systemu.