Ołeksandr Małec, ur. 5 października 1989 w Użhorodzie.
W 2015 ukończył grafikę komputerową we Wrocławskiej Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej HORYZONT.
Jest autorem m.in.: instalacji świetlnej w ramach Night Media Lab (Wrocław 2017); animacji promującej Festiwal Vratislavia Cantans (2016); mappingu „Hypnotree” na Light Move Festival (Łódź 2016); wizualizacji w ramach koncertu Wrocławskiej Orkiestry Improwizującej (CeTA, Wrocław 2016); mappingu dla „Odaibe” w ramach Night Media Lab (Wrocław 2015); wizualizacji do spektakli „Poczekalnia śmierci”, „Sztuka życia” i „Kochajmy się” Teatru dla Początkujących (CeTA, Wrocław 2015).
Brał udział w festiwalach: "Promised Land Art" (Łódź 2017); "Light Move Festival" (Łódź 2016) i wystawach zbiorowych: Plakatów Finalistów "Transatlantyk Festival" (Łódź 2015); "Graphic Transcarpathia" (Użhorod 2012).
Uczestniczył w warsztatach: "VICON" (Promised Land Art Festival" (Łódź 2017); "Houdini Dynamics. Masterclass with Andrew Lowell NHTV Breda University of Applied Sciences" (Holandia 2016); "Motion Capture" (Studio Filmowe im. Wojciecha Jerzego Hasa, Wrocław 2016); "Kreacja przestrzeni multimedialnej ze Stanisławem Glazowym" (Studio Filmowe im. Wojciecha Jerzego Hasa, Wrocław 2015).
W 2018 otrzymał stypendium "Gaude Polonia" i w Centrum Sztuki WRO pod opieką Pawła Janickiego zrealizował film animowany na podstawie opowiadania Stanisława Lema „Trzej elektrycerze” (pokazany w ramach WRO Biennale 2018); wziął udział w wystawie zbiorowej „Mikrokosmos” (Galeria Chwilowa we Wrocławiu); warsztatach rzeźbienia cyfrowego z Wojciechem Magierskim (Krakowski Park Technologiczny) i WebVR Workshop: A-Frame&React VR. Swing Dev (Warszawa).

Daria Martyniuk, ur. 3 lutego 1992 w Czerwonohradzie.
W 2015 roku ukończyła konserwację dzieł sztuki na Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie.
Pracuje jako konserwator tkanin w Lwowskim Muzeum Historycznym. Daria Martyniuk w 2017 roku odbyła staż konserwatorski w dziedzinie konserwacji tkaniny w Muzeum Narodowym we Lwowie. Prowadziła m.in. następujące prace konserwatorskie: konserwacja ikony „Bogurodzica Hodegetria” (poł. XVII) z cerkwi Poczęcia św. Jana Chrzciciela ze wsi Peredbirja w rejonie jaworowskim (2015); nad malowidłami ściennymi sklepienia sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego (Użhorod, 2014); nad malowidłami ściennymi w Lwowskim Muzeum Przyrodniczym (2014); obrazu „Portret Jakuba Teodora Bernatowicza” ze zbiorów Lwowskiego Muzeum Historycznego (2013).
Brała udział w licznych warsztatach, m.in.: "Utrzymanie i konserwacja dawnych tkanin" (Lwowskie Muzeum Historii Religii, 2017); "Problemy konserwacji tkanin. Utrzymanie" (Lwowskie Muzeum Historyczne, 2016); "Borszczowska koszula: źródła i tradycja" (Muzeum Narodowe we Lwowie, 2015); "Nanotechnologie w konserwacji dzieł sztuki" (pod egidą Ministerstwa Kultury RP, Kościół oo. Jezuitów, Lwów 2014); "Dublowanie malarstwa sztalugowego" (Lwowskie Muzeum Historyczne, 2013).
W 2018 roku otrzymała stypendium "Gaude Polonia" i na Zamku Królewskim na Wawelu zrealizowała pod opieką Jerzego Holca projekt pt. „Studiowanie współczesnego doświadczenia polskiej szkoły konserwacji tkanin muzealnych. Opracowanie programu badań konserwacji tureckich namiotów XVII-XVIII wieku z kolekcji Lwowskiego Muzeum Historycznego”. Ponadto w ramach stypendium Daria Martyniuk: wykonała samodzielną konserwację zniszczonego kilimu pozyskanego dla wawelskich zbiorów jako darowizna od osoby prywatnej; odbyła szkolenie w zakresie farbowania materiałów konserwatorskich barwnikami syntetycznymi i zastosowania techniki laminowania (podklejana) tkanin oraz kurs pobierania materiału dla badań mikrobiologicznych z zabytkowych tkanin (organizowany dla wawelskich konserwatorów przez Uniwersytet Warszawski); brała też udział w okresowych przeglądach konserwatorskich ekspozycji Muzeum Zamkowego.

Andrij Merchel, ur. 3 lipca 1986 w Kijowie.
W 2012 ukończył studia z zakresu kompozycji na Akademii Muzycznej w Kijowie.
Pracuje w Kijowskiej Akademii Tańca im. Serge'a Lifara, jest też kuratorem działu muzycznego Laboratorium Muzyki i Teatru przy Nowym Teatrze na Peczersku w Kijowie.
Skomponował m.in. utwory: "Blendwerk II na flet i tubę" (2016); "Stratum II na głos, lirę korbową i zespól kameralny" (2016); "Cyclothymia" na głos, wiolonczelę i fortepian (2015); "Blendwerk na flet solo" (2015); "Bachetta per sempre na trio fortepianowe i dyrygenta" (2015); "Stagnation na orkiestrę symfoniczną (2015).
Andrij Merchel był kuratorem projektów międzynarodowych: "Koncert Kameralny Sed Contra Ensemble" (Poznań 2017); "E-Phasis" (Poznań 2016); "Polska Szkoła Kompozytorska Okresu Powojennego" (Kyiv Music Fest, Kijów 2015); "EM-Visia: Lidia Zielińska" (Muzyczne Premiery Sezonu, Kijów 2015); "Derove" (Dwa Dni i Dwie Noce Nowej Muzyki, Odessa 2015); "Duologue" (Dom Kultury Master Class, Kijów 2015). Był tez kuratorem projektów: "Cykl Koncertów Muzyki Wspólczesnej SED CONTRA ENSEMBLE" (Kijów 2014-2017); "Laboratorium Muzyki I Teatru SOUND. VOICE. SILENCE" (Nowy Teatr Na Peczersku, Kijów 2015-2017); "Forum Muzyki Młodych" (Kijów 2016); "The Interaction of Dance and Music" (Festiwal PORTO-FRANKO, Iwano-Frankiwsk 2014-2016).
A. Merchel jest twórcą zespołu "SED CONTRA ENSEMBLE".
Brał udział w licznych festiwalach, w tym m.in.: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej “Poznańska Wiosna Muzyczna” (2017); "Randspiele" (Berlin 2016); "Kyjiv Music Fest" (2015, 2016); "GOGOL FEST" (Kijów 2016); "Ukraińska Wiosna" (Poznań 2016); "Young Euro Classic" (Berlin 2015); "Ukrainian Elegy" (USA 2015); "From the Avant-Garde to the Present Day" (Sankt Petersburg 2015); Muzyki Współczesnej "Kontrasty" (Lwów 2015).
W 2018 roku otrzymał stypendium "Gaude Polonia" i w jego ramach pod opieką Jerzego Kornowicza skomponował utwory: „Bacchetta per sempre na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i nieprzygotowanego dyrygenta"; „Pattern na dwoje skrzypiec"; „Delecto dla improwizującego i mówiącego pianisty"; „Znak na skrzypce solo"; "Znak na skrzypce i fortepian"; „Dom na solistę i zespół kameralny". W maju-czerwcu 2018 roku Andrij Merchel wziął udział w koncertach: "Symbole" („Dziekanka”, Warszawa); "Coworking Muzyczny” (św. Marcin 75, Poznań); „Muzyka skrzypcowa przełomu XX-XXI wieku" („Dziekanka”, Warszawa); „Między wiekami” (Katowice).

Paweł Michajłow, ur. 3 grudnia 1984 w Norylsku. W 2006 roku ukończył studia z zakresu reżyserii teatralnej i filmowej na Uniwersytecie Humanistycznym Związków Zawodowych w Sankt-Petersburgu.
Reżyserowane przez niego spektakle otrzymały m.in.: Rosyjską Państwową Nagrodę Teatralną ZŁOTA MASKA za Najlepszy Spektakl Małej Formy (Moskwa 2015); Nagroda Teatralna Sankt-Petersburga ZŁOTY REFLEKTOR dla Najlepszego Zespołu Aktorskiego (Petersburg 2014); Nagrodę Teatralną Dla Młodych PRORIV w kategorii Najlepszy Zespół Aktorski (Petersburg 2014).
Jako aktor, reżyser bądź kurator brał udział m.in. w następujących projektach kulturalnych: "Ślepcy" Maeterlincka w reż. Nataszy Gorbas (Teatr PTT 2017); "Cwietajewa. Wiersze", reż. Paweł Michajłow (Teatr PTT 2017); "Milicjant" D. Prigowa, reż. Paweł Michajłow (Teatr PTT, 2016); "4" J. Salingera, reż. Paweł Michajłow (Teatr PTT 2016); "Kandinski i Malewicz", reż. Paweł Michajłow (Teatr PTT 2016); "Do góry" Toon Tellegen, reż. Paweł Michajłow (Teatr PTT 2015); "Brodski. Wiersze", reż. Paweł Michajłow (Teatr PTT 2015); "Doznanie" w reż. Rusłana Malikowa (Teatr PRAKTIKA 2014); "Czerwony ptak" w reż. Wojciecha Urbańskiego (Teatr PRAKTIKA 2013); "Życie dla cara" w reż. D. Di Kapua (Teatr DI KAPUA 2013); "Wybór (F. Dostojewski)" w reż. M. Isajewa (Teatr AKHE 2012); "Symfonia nr 2 (Danił Harms)" w reż. A. Sawczuka (teatr LUSORES 2010); "Dwaj Łazarze", w reż. A. Sawczuka (Teatr LUSORES 2009).
Paweł Michajłow jest zaangażowany w popularyzację twórczości Josifa Brodskiego, był m.in. autorem: „100 i 1 cytat Josifa Brodskiego” (autor wyboru), Wydawnictwo „Prospekt”, Moskwa 2017;  Wystawy Rysunków, Fotografii i Wierszy „Ścieżką Języka” z okazji 75-lecia urodzin Josifa Brodskiego (Galeria BIELJAJEWO, Moskwa 2015); Konkursu Poetycki im. Josifa Brodskiego „Kryteria Wolności” (2014); Multimedialnej Wystawy „Półtora pokoju Josifa Brodskiego” (Petersburg 2013); Koncertu z okazji 25-lecia wręczenia Brodskiemu Nagrody Nobla (Teatr Ermitaż 2012).
W 2018 otrzymał stypendium "Młoda Polska" i zrealizował pod opieką Wojciecha Urbańskiego projekt, w ramach którego wyreżyserował spektakl "Kokon" na podstawie fragmentów tekstów J. Brodskiego i Cz. Miłosza.

Jurij Morykwas, ur. 21 stycznia 1983 roku we Lwowie.
W 2008 ukończył studia na kierunku projektowanie na Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie.
Jest laureatem licznych nagród, m.in.: I Miejsca za projekt wizualny na "Koktebel Jazz Festival" (2010); I Miejsca w Konkursie na Znaczek Pocztowy „Prawa klienta jako aspekt praw człowieka” (Kijów 2009); II Nagrody w Konkursie Fotograficznym „Moja ulica jest szczególna” (Lwów 2008); TOP 12 w Konkursie na Najlepsze Logo Lwowa (2008); za Najlepszy Projekt w Konkursie „Namaluj dzieciom książkę” (Lwów 2007).
Swoje prace prezentował na wystawach indywidualnych: "Śródmieście" (Galeria SZTUKA, Lwów 2012); "Gotyk Galicyjski" (Galeria FilArt, Lwów 2008) oraz zbiorowej: "Mój Lwów" (Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej, Lwów 2008).
Brał udział w warsztatach "Tydzień Warsztatów Designu" (Zürich, Szwajcaria 2007).
W 2018 roku otrzymał stypendium "Gaude Polonia" i pod opieką prof. Czesława Chwiszczuka na wrocławskiej ASP stworzył cykl czarno-białych fotografii pt. „WRO-WRO”, poświęcony Lwowowi i Wrocławiowi. Swoje prace w trakcie stypendium Jurij Morykwas zaprezentował na dwóch wystawach indywidualnych (w Fundacji Otwartego Muzeum techniki FOMT oraz Galerii "Za Szafą" we Wrocławiu).

Wiktor Nowożyłow, ur. 27 stycznia 1983 roku w Iwano-Frankowsku.
W 2005 roku ukończył studia z zakresu radiofizyki i elektroniki na Podkarpackim Uniwersytecie Państwowym w Iwano-Frankowsku.
Od 2003 roku pod pseudonimem "xaoRa" tworzy muzykę elektroniczną.
Wiktor Nowożyłow w latach 2004-16 był reżyserem dźwięku w Akademickim Teatrze Lalek w Iwano-Frankiwsku, a w 2007-16 gitarzystą i inżynierem dźwięku w zespole „Perkalaba”.
Zrealizował następujące projekty indywidualne: "feelnothing" (projekt audiowizualny we współpracy z Sergijem Piliawcem aka VJ Glow, Lublin 2015); przygotowanie ścieżki dźwiękowej do spektaklu „Figle wielkiego Martwiarcha” (Teatr Lalki, Iwano-Frankiwsk 2014); przygotowanie spektakli lokalnego amatorskiego teatru Karwerch (2006-9).
Ponadto brał udział w projektach zbiorowych, w tym m.in.: "Eneida" (Iwano-Frankiwsk-Lwów-Kijów 2017); "Albert lub najwyższa forma kaźni (projekt Jurija Andruchowycza)" (Iwano-Frankiwsk-Lwów-Kijów 2013-2017); nagranie audiobooka „Leksykon intymnych miast” J. Andruchowycza; Konceptualne imprezy muzyczne Mazb "BrDcK" (Iwano-Frankiwsk 2016); "16+" (Kijów 2015);  "Medialab East" (Lublin 2015); multigatunkowy projekt „Niekończąca się podróż” (na podstawie „Eneidy” Iwana Kotlarewskiego).
Wiktor Nowożyłow koncertował w Austrii, Białorusi, Francji, Holandii, Izraelu, Niemczech, Polsce, Słowacji, Szwajcarii i Ukrainie, brał też udział w Festiwalu Kowali (Iwano-Frankiwsk 2017) i festiwalu "ArtPole" (Uniż/Worobijówka/Odesa 2007-2013).
W 2018 roku otrzymał stypendium "Gaude Polonia" i pod opieką Tomasza Sikory zrealizował projekt stypendialny, poświęcony muzyce alaktro-akustycznej i jej wizualizacji. W czasie stypendium zrealizował m.in. oprawę muzyczną wystaw stypendystów "Gaude Polonia"  Chrystyny Sływki "Topnienie" (BWA Studio we Wrocławiu) i Danyło Kowacza (Wyspa "Tamka", Wrocław) oraz "Tony Open Deck", a swój utwór "unSilent Wro" premierowo zaprezentował na wernisażu wystawy "Mikrokosmos" (Galeria Chwilowa, Wrocław).

Walentyn Odnowiun, ur. 2 maja 1987 roku w Charkowie.
W 2016 roku ukończył studia z zakresu fotografii i sztuki mediów na Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie.
Jest wielokrotnie nagradzanym fotografikiem, uhonorowanym m.in.: Grand Prix w konkursie "Interphoto" (Białystok 2017); nominacją do Walter Koschatzky Art Award (Wiedeń 2017); I Miejscem w konkursie "Debiutas" (Wilno 2016); wpisem na krótką listę "Baltic Young Artist Award" (Ryga 2016).
Swoje prace prezentował na wystawach indywidualnych: "Inwigilacja" (Galeria Związku Litewskich Artystów-Fotografików, Wilno i Muzeum Historyczne Miasta Kieś, Łotwa 2017); "Ślady Pamięci" (Galeria AKADEMIJA, Wilno oraz ASP w Łodzi 2016) oraz na wystawach zbiorowych: "Oakland Festival of Photography" (Oakland 2017); "Kaunas Gallery Weekend" (Kowno 2017); "Meno Celés" (Galeria "Titanikas", Wilno 2016); "On-Time" (Rada Najwyższa Ukrainy, Kijów 2016); "W tej samej łodzi" (ASP w Łodzi, 2016).
W 2018 roku Walentyn Odnowiun otrzymał stypendium "Gaude Polonia" i pod opieką dr Anny Kędziory zrealizował na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu projekt pt. "Horyzonty" dotyczący policji politycznych w krajach byłego bloku komunistycznego.  Fotografie wykonane w jego ramach zaprezentowane zostały na Festiwalu Interphoto w Białymstoku w 2019 roku. Walentyn Odnowiun wykonał też w ramach stypendium cykl fotografii poświęconych Powstaniu Warszawskiemu pt. „Warsaw 1944”. W czasie stypendium Walentyn Odnowiun został laureatem polskiego konkursu dla młodych fotografików "DEBUTS 2018" i zajął I Miejsce na "Kraków Photomonth Review", a swoje prace prezentował też na wystawie zbiorowej stypendystów programu Gaude Polonia pt. „Tam, gdzie teraz” (Galeria "Labirynt" w Lublinie); wystawie „DEBUTS 2018” (Andel’s, Łódź); "Berlin Refugee Week"; „Nocy Zdjęć w PIX.HOUSE” (Galeria PIX.HOUSE w Poznaniu).

Iryna Ozarynska, ur. 11 kwietnia 1979 w Odessie.
W 2009 roku ukończyła na Akademii Sztuk Pięknych i Architektury w Kijowie studia w zakresie zdobnictwa i sztuki użytkowej, zajmuje się projektowaniem graficznym książek. W 2012 roku była nominowana do nagrody "Muchi" (Kijów).
Jest autorką projektów książek artystycznych, w tym m.in. „Księgi Artysty” (Muzeum Książki i Druku, Kijów 2011), “Serhij Żadan i Taras Prochaśko czytają Miłosza” (Księgarnia „JE”, Kijów 2011), "Bajki Ukrainy" (Grani-T, 2006) i "Bajek" A. Puszkina ("Kazka" 2006). W latach 2003-09 była ilustratorem czasopisma dla dzieci pt. "Piznajko".
Swoje prace prezentowała na licznych wystawach indywidualnych, m.in.: "Native Speakers" ("Zełenyj Teatr", Odessa 2017); "Stichija Wułyc" ("Small Talk&Coffie", Kijów 2017); "DOG Art OZI" (World Club Odessites, Odessa 2017); "Dubki" (Galeria Mobilna, Kijów 2016, Odessa 2016 i Berlin 2017); "Boloneze a Bolona" (Caffe Degli Artisti, Bolonia 2016); "Artist Book" (Muzeum Literatury, Odessa 2015) oraz na wystawach zbiorowych. mi.n.: "VVM5" (Giardini Della Marinaressa, Wenecja 2017); "Odessa Contemporary" (Kijów, Charków, Odessa 2016); "Kijów Contemporary Art" (Mystecki Arsenał, Kijów 2015); "Biennale Sztuki Wspólczesnej MANIFESTO" (Muzeum Sztuki Współczesnej, Odessa 2015); "Enfant Terrible. Odeski konceptualizm" (Muzeum Narodowe, Kijów 2015); "Biennale Sztuki Współczesnej" (Moskwa 2015); "Książkowy obiad" (Muzeum Książki i Druku, Kijów 2014).
Brała też udział m.in. w: Targach Książki Bolonia 2017; Festiwalu Land Artu "Mogritsa 2017", innowacyjnym projekcie kulturalno-edukacyjnym „SPARK!LAB” (Arsenał Artystyczny, Kijów 2012); Targach Książki we Frankfurcie (2011).
Uczestniczyła w Szkole Performance Waldemara Tatarczuka (Lwów 2016 i Odessa 2017) oraz warsztatach "Media Art" (Kijów 2012).
Iryzna Ozarynska dwukrotnie była stypendystką Programu "Gaude Polonia": w roku 2011 pod opieką dr Doroty Ogonowskiej zrealizowała w jego ramach m.in. projekty "Książka artystyczna na wózkach", "Królestwo ptaków", "Bobok i Worony", "Borzoj" oraz cykl akwarel "Podróżujące portrety", a w 2018 roku pod opieką prof. Marka Saka na łódzkiej ASP stworzyła serie malarskie „Portrety psów”, „Dżungle”, „Kolejki”, „Złe języki”, „Składowiska odpadów” oraz murale „Artinterwencje – trzydzieści trzy ptaki” (Łódź). W ramach stypendium uczestniczyła w wystawie zbiorowej „Mimikra” (Muzeum Książki Autorskiej w Łodzi); wystawie stypendystów programu "Gaude Polonia" pt. „Tam, gdzie teraz” (Galeria "Labirynt" w Lublinie) oraz wystawie "The Lines" (dworzec kolejowy w Grodzisku Mazowieckim); zaprezentowała też swoje prace wystawie indywidualnej „Deficyt” (Galeria NCK "Kordegarda" w Warszawie). Ponadto wzięła udział w Festiwalu Sztuki Efemerycznej w Uniejowie (prace „Odpoczynek” oraz działania z cyklu „Art-interwencje”).

dr Oksana Pekarczuk, ur. 10 lutego 1986 r. w Kowlu.
W 2008 roku ukończyła architekturę na Politechnice Lwowskiej.
Jest wykładowcą Politechniki Lwowskiej, laureatką m.in.: Konkursu Młodych Uczonych (Lwów 2015); I Miejsca w Konkursie "Młody Naukowiec Roku Politechniki Lwowskiej” (Lwów 2015); nagrody I Stopnia w XVIII Konkursie Projektów Dyplomowych (Makijiwka 2009).
Jest autorką następujących publikacji: "Rekomendacje dla nowej polityki miejskiej wobec zabytkowej zabudowy wielorodzinnej Lwowa" (w: "The determinats of housing policy in Poland and Ukraine", Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2016); "Recreation function in the architecture of the apartment buildings" (w: "Housing Environment", Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej 2016); "Rekonstrukcja architektoniczno-planistycznej struktury budynków wielomieszkaniowych z końca XIX i początku XX w. (na przykładzie Lwowa)” (2015); "Problemy zachowania i zmiany fasady budynków mieszkalnych we Lwowie z końca XIX i początku XX w." (w: „Wisnyk Nacjonalnoho Uniwersytetu Lwiwśka Politechnika" nr 816/2015); "Analiza normatywnej bazy rekonstrukcji domów wielorodzinnych z końca XIX i początku XX w. we Lwowie" (w: "Współczesne problemy architektury i rozwoju miast", Wydawnictwo Kijowskiego Państwowego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury 2014); "Cechy charakterystyczne architektonicznej i planistycznej struktury mieszkaniowej kamienic z końca XIX i początku XX w. miasta Lwowa" (w: „Architecture and Modern Information Technologies”, Moskwa 2014); "Spacial development of the courtyards inside the late 19th and 20th century apartment blocks of Lviv" (w: "Housing Environment", Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 2014); "Wnętrze: poradnik cz. 1 i 2" (Wydawnictwo Politechniki Lwowskiej, Lwów 2011).
Dr Pekarczuk brała też udział w konferencjach naukowych w Charkowie, Lwowie, Makijiwce, Odessie, Rzymie.
W 2018 roku otrzymała stypendium "Gaude Polonia" i w jego ramach pod opieką prof. Andrzeja Białkiewicza zrealizowała projekt, poświęcony polskim i ukraińskim doświadczeniom w konserwacji i rekonstrukcji zabytkowych obiektów architektonicznych. W jego ramach m.in. przygotowała artykuły („Typologia budynków zbudowanych we Lwowie w II połowie XIX wieku”, w: „Zeszytach Historycznych Muzeum Politechniki Krakowskiej” nr 1/2018); "Energy and cost analysis of adapting an existing building to 2017 technical requirements and requirements for the NZEB"; „Poriwnialnyj analiz procesu renowacji istorycznoji zabudowy w Ukrajini ta Polszczi” do czasopisma Kijowskiego Państwowego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury „Suczasni problemy architektury ta mistobuduwannia”. Ponadto w czerwcu 2018 Oksana Pekarchuk wzięła udział w międzynarodowej konferencji „World Multidisciplinary Civil Engineering – Architecture – Urban Planning Symposium - WMCAUS" w Pradze, była też słuchaczką wykładów prof. Andrzeja Kadłuczki („Historia Architektury”, „Konserwacja Zabytków i Rewaloryzacja”) oraz dr hab. A. Kantarka i prof. M. Mizia („Projektowanie Konserwatorskie”).

doc. Iwan Pidhurny, ur. 2 maja 1981 w Kamieńcu Podolskim.  W 2005 roku ukończył studia plastyczne za Uniwersytecie Państwowym w Kamieńcu Podolskim, obecnie jest wykładowcą na tej uczelni.
Jest autorem ok. 40 publikacji poświęconych historii sztuki, w szczególności jest współautorem monografii "Kulturalno-Artystyczna Spuścizna Podola w zdjęciach Michała Grejma (druga poł. XIX – pocz. XX st.)".
Brał udział w konferencjach naukowych, m.in.: "Duchowe Źródła Podola: Artyści w Historii Kraju" (Chmielnicki, 2014) oraz "Twórcze WISZ TAK" (Kamieniec Podolski 2013, 2014).
W 2018 roku otrzymał stypendium "Gaude Polonia" i pod opieką prof. Grzegorza Bilińskiego pracował w Akademii Sztuk Pięknych nad stworzeniem wirtualnego muzeum Michała Grejma na podstawie archiwaliów z PAU, PAN, Biblioteki Naukowej PAU i PAN, Muzeum Etnograficznego w Krakowie, Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego, Biblioteki Narodowej, Muzeum Narodowego w Krakowie. Ponadto doprowadził do podpisania umowy o współpracy pomiędzy ASP w Krakowie a Uniwersytetem Państwowym im. Iwana Ohijenki w Kamieńcu Podolskim.

Wiaczesław Poliakow, ur. 26 lipca 1986 roku w Chersoniu.
W 2007 roku ukończył studia z zakresu sztuk pięknych na Chersońskim Uniwersytecie Państwowym. Jest niezależnym artystą-fotografikiem, pracuje też jako projektant graficzny i motion designer.
Był finalistą konkursów: "FOAM Talents" (Amsterdam 2017); "Fotofestiwalu" (Łódź 2017); Krakowskiego Miesiąca Fotografii (2017); "Ukrainian Photobook Dummy Award" (Kijów 2017); "Prix Levallois" (Arles, Francja 2017); zajął też II Miejsce w konkursie "Fotograf Roku" (Kijów 2014).
Swoje prace prezentował na wystawach zbiorowych: "Nowa Fotografia Lwowska" (Centrum Ludwika Zamenhoffa, Białystok 2017); "GalKult" (Centrum Jermiłowa, Charków 2016); "Młodzi Artyści Ukrainy" (Lwów 2013); "Mapowanie Dziedzictwa Przyszłości" (Lwów 2012).
Brał udział w festiwalach: "Młodych Artystów Ukraińskich" (Mystecki Arsenał, Kijów 2017); "Ostrale Biennale" (Drezno 2017); "Odessa-Batumi Photodays" (2015-2017); "Terra Futura" (Chersoń 2015); "Nowy Oddech Kultury" (Kutaisi, Gruzja 2013) oraz warsztatach Rafała Milacha, Adama Pańczuka i Martyny Wyrzykowskiej (Odessa 2015-2017).
Jest autorem projektów graficznych książek: "Lwów–Boża Wola" (2017); "Między" (2017); "Backspaces" (2016).
W 2018 roku otrzymał stypendium "Gaude Polonia" i pod opieką prof. Sławomira Brzoski, we współpracy z inną stypendystką  programu "Gaude Polonia", zrealizował na katowickiej Akademii Sztuk Pięknych projekt fotograficzny pt. "Jak upiększyć rajski ogród?". Został on zakwalifikowany do finału konkursu "New East Photo Prize 2018" i prezentowany był w Londynie. Artysta wziął też udział w zbiorowej wystawie stypendystów Programu "Gaude Polonia" pt. "Tam gdzie teraz" w lubelskiej galerii "Labirynt".

Adelajda (Waleria, Lera) Polianskowa, ur. 29 grudnia 1982 roku w Charkowie.
W 2005 roku ukończyła teatrologię na Akademii Sztuk Pięknych w Charkowie.
Od 2008 roku wraz z Maksem Robotowem współtworzy grupę artystyczną SVITER.
Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych: "W płaszczyźnie ogrodu" (Mystećkyj Arsenał, Kijów 2015); "Pokój nr 7" (instalacja z cyklu „24 pokoje”, współpraca z Iwanem Switłycznym, Tiefgarage, Kolonia 2015); "Topologia Obwarzanka" (Ośrodek Artystyczny Closer, Kijów 2014); „0 dB/10A3” (performance audialny, Narodowe Muzeum Sztuki Ukrainy, Kijów 2014); "Rekonstrukcja futurystyczna" (Jermiłow Centre, Charków 2012) oraz zbiorowych: "Szum 26" ( w ramach projektu „Parlament”, Pawilon Ukrainy, Wenecja 2017); "Stopień zależności (BWA,  Wrocław 2016); "Transformacja. Dowody w ramach Kunst-und Filmbiennale" (Worpswede, Niemcy 2016); "BiRUCHIY comes CLOSER" (Ośrodek Artystyczny Closer, Kijów 2016); "Wytresowane Glitch'e" (Mała Galeria Mystećkiego Arsenału, Kijów 2014); „Miejsce spotkania” (Platforma inicjatyw kulturalnych "Izolacja", Donieck 2013).
Adelajda Polianskowa brała udział w festiwalach:  "X ART-KYIV Contemporary" (Mystećkyj Arsenał, Kijów 2015); Arsenale (Mystećkyj Arsenał, Kijów 2012); "Kijów Laurels" (Jermiłow Centre, Charków 2012); "Akkumulator - Festiwal Urbanistyki Ekologicznej" (Stary Cyrk, Charków 2011).
Artystka była kuratorką Centrum Ekspozycyjnego TEC w Charkowie (2009-2011)i wirtualnej Galerii SZUCHLIADA (2014).
W 2018 roku otrzymała stypendium "Gaude Polonia" i pod opieką Agnieszki Kubickiej-Dzieduszyckiej zrealizowała we wrocławskim WRO Art Center  projekt stypendialny, efektem którego były m.in. wystawa „Mikrokosmos” (Galeria Chwilowa we Wrocławiu, czerwiec 2018) oraz performance dźwiękowy w twórczej współpracy z Maxem Robotovem i Iwanem Switłycznym (WRO ART Center, lipiec 2018). Artystka wzięła także udział w zbiorowej wystawie stypendystów programu "Gaude Polonia" pt. „Tam, gdzie teraz” w Galerii "Labirynt" w Lublinie.