Podsumowanie warsztatów zrealizowanych podczas tegorocznej edycji Świętokrzyskiej Akademii Edukacji Kulturowej

Data publikacji: 30.04.2018
Średni czas czytania 9 minut
drukuj

W dn. 13–29 kwietnia odbyło się 15 spotkań – warsztatów realizowanych w ramach projektu Świętokrzyska Akademia Edukacji Kulturowej będącego częścią programu Bardzo Młoda Kultura, w których wzięły udział osoby reprezentujące różne środowiska: szkoły, instytucje kultury i oświaty oraz stowarzyszenia. Odbyły się one w pięciu powiatach województwa świętokrzyskiego: kieleckim, starachowickim, pińczowskim, sandomierskim i koneckim.

W tegorocznej, trzeciej już edycji projektu, uczestnicy brali udział w trzech panelach warsztatowych. Uczestnicy każdego z nich mogli dowiedzieć się, czym jest edukacja kulturowa i jakie są jej główne cele i założenia. Prowadzącą pierwszy z paneli była Wera Idzikowska – animatorka społeczna i kulturowa, pedagożka teatru i certyfikowana trenerka Familylab Polska.

Weronika Idzikowska w trakcie 6-godzinnych warsztatów starała się pokazać, jak edukacja kulturowa może wpływać na życie oraz jak pozwala kształtować pozytywne wzorce wśród najmłodszego pokolenia.

Edukacja kulturowa od najmłodszych lat jest niezwykle istotna, dlatego że od tego, jaka będzie jakość dzieciństwa dziecka, zależeć będzie jakość jego późniejszego, dorosłego życia, ale i naszego też, bo to one kiedyś będą decydować o tym, jak ten świat będzie wyglądał. Jeżeli dzieci będą miały bardzo niskie poczucie własnej wartości, nie będziemy jako dorośli brać pod uwagę ich potrzeb, zaspokajać ich ciekowości, wspólnie z nimi działać i poznawać świat oraz przede wszystkim ich szanować, to w przyszłości będziemy mieli bardzo niepewnych siebie dorosłych, podatnych na wpływy innych i zwyczajnie nieszczęśliwych.
— mówiła Weronika Idzikowska o potrzebie edukowania dzieci już od najmłodszych lat.

Warsztat zatytułowany „Projektuj z dziećmi! Edukacja kulturowa w praktyce” miał na celu udzielenie pomocy uczestnikom zajęć w tworzeniu projektów edukacyjnych skierowanych do dzieci oraz wzbogacenie ich w praktyczne narzędzia pomocne w procesie komunikacji i budowy relacji z dziećmi. Uczestnicy wspominali po zajęciach, że duży nacisk położony był na modele projektów edukacji kulturowej oraz metody wspierania konkretnych kompetencji społecznych i twórczych wśród dzieci.

Najcenniejsze w tych warsztatach było to, że poznane zagadnienia i narzędzia możemy wykorzystywać nie tylko w pracy zawodowej, ale i w życiu codziennym w relacjach z innymi ludźmi. Nawiązane podczas warsztatów kontakty, rozmowy z instruktorami, ale i innymi uczestnikami to zdecydowanie wartość dodana, która pewnie zaprocentuje kiedyś w przyszłości. Przed nami wszystkimi jest pewnie jeszcze wiele projektów, w których być może nasze drogi się skrzyżują i kto wie, może wspólnie w kooperacji zrealizujemy jakiś projekt.
— Podsumował pan Dominik, jeden z uczestników warsztatów z Weroniką Idzikowską

Drugi warsztat poświęcony zagadnieniom związanym z animacją w środowisku i wspieraniu inicjatyw lokalnych prowadzony był przez dr Paulinę Formę i dr Anę Kamińską z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Podczas spotkań obie panie opowiadały o przydatności i funkcjonalności metod, technik i narzędzi potrzebnych do kreowania działań i animacji w środowisku lokalnym.

Nie można zaniechać edukacji kulturowej, dlatego że ona wpływa na rozwój człowieka, kształtuje go i później przekłada się także na rozwój społeczności lokalnej, a nawet regionu. Wszystko to zaczyna się od kształtowania jednostki. Ludzie kultury to ludzie kreatywni, pełni pomysłów, a naszym celem jest pokazać im odpowiednie narzędzia, które pozwolą im ten cel zrealizować
— mówiła dr Ana Kamińska, animatorka i koordynatorka wielu krajowych i międzynarodowych projektów rozwojowych z obszaru przedsiębiorczości i kultury

Wśród wielu metod, technik i narzędzi, o których wspominały prowadzące, pojawiło się kilka nowych zagadnień, o których wspominali uczestnicy, takich jak: grywalizacja w animacji, czyli innowacja w rozwoju kulturowej motywacji, czy empowerment, jako narzędzie mające na celu tworzenie strategii myślenia w pracy na rzecz inkulturacji społeczności i lokalnych środowisk. W trakcie zajęć uczestnicy mogli dowiedzieć się m.in. o interdyscyplinarnej roli filmu, jako narzędzia łączącego pokolenia, teatru i jego funkcji profilaktycznej aktywizującej środowisko seniorów oraz o roli bibliotek w zaspokajaniu potrzeb i oczekiwań społeczności lokalnej.

Przygotowując nasz warsztat, położyłyśmy nacisk na praktyczną wiedzę i narzędzia, które posłużą uczestnikom w realizowanych projektach. Życzyłybyśmy sobie, żeby uczestnicy naszego panelu nie bali się wychodzić poza pewne ramy, stereotypy i utarte szlaki. Muszą zdać sobie sprawę z tego, że dzięki wspólnym działaniom mogą osiągnąć więcej, i że każdy członek grupy może wnieść coś nowego i istotnego do wspólnego projektu
— zakończyła dr Paulina Forma, doradca zawodowy, animator i ekspert badań foresight
Wspomniane warsztaty były z jednej strony bardzo wymagające i intensywne, z drugiej – niezwykle pomocne, szczególnie przy pisaniu późniejszych wniosków do konkursu regrantingowego. Niezwykle interesujące i ciekawe były opowieści dotyczące edukacji kulturowej w innych częściach świata, jak w Ameryce Łacińskiej, czy Uzbekistanie, co dla nas uczestników było pewnego rodzaju zderzeniem kultur i nowym doświadczeniem
— wspominała jedna z uczestniczek warsztatów, pani Paulina

Ostatni cykl warsztatów, którego autorką była dr Bogna Kietlińska, dotyczył diagnozy i ewaluacji w działaniach z zakresu edukacji kulturowej. To właśnie spotkania z Bogną Kietlińską miały zaznajomić uczestników z metodami diagnozowania oraz ewaluacji prowadzonych działań, czyli podsumowaniu, co według nich udało się osiągnąć. Zajęcia zostały podzielone przez prowadzącą na dwie części. W pierwszej z nich zostały omówione sposoby na dotarcie do zainteresowań i potrzeb odbiorców danej społeczności. W drugiej trenerka skupiła się na zaznajomieniu uczestników z tematem wiodącym, czyli prawidłową diagnozą i potrzebą przeprowadzenia późniejszej ewaluacji.

Przez wiele osób ewaluacja odbierana jest jak pewnego rodzaju audyt lub kontrola, przez co budzi ona dosyć negatywne skojarzenia. Mnie zależało, żeby pokazać, że zarówno trafna diagnoza, jak i późniejsza ewaluacja mogą być naprawdę przystępnym i przyjemnym procesem w trakcie realizacji każdego projektu, którego efekty na pewno przyczynią się do lepszego planowania i realizacji prowadzonych działań. Ja sama często dokonuję autoewaluacji i namawiam innych, aby sami przekonali się, jak ważnym i pomocnym elementem może się okazać
— podsumowała swój warsztat dr Bogna Kietlińska, socjolog, historyk sztuki i ekspert w metodologii badań jakościowych

Autor zdjęć: Zespół ŚAEK

Autor opisu: Łukasz Kopczyński (Portal Informacji Kulturalnej województwa świętokrzyskiego)

http://saek.pl/2018/04/17/udana-inauguracja-warsztatow-saek/